Rottumerplaat

Onmetelijk groot is de Waddenzee, als je er alleen en verloren in staat. Laat staan als je er woont. In deze woestijn van water en zand vind je soms nog een paar gebouwen.

Aan het eind van de lange smalle duinenrij staat een uitkijktoren, een romneyloods en nog wat andere onderkomens, voor mij niet duidelijk waar ze voor dienen. Zo te zien ben je verstoken van alle comfort.

Is er stroom, water, gas? Onmisbare eerste levensbehoeften. Je merkt het pas als je er van verstoken bent. Leef tegenwoordig eens een dag zonder internet. Contacten gaan bijna allemaal via de digitale snelweg. Zit je zonder? Dan ben je afgesloten van de wereld.

Hier is geen weg, laat staan een snelweg. Ook geen sporen in het zand. Ook geen steiger om een boot aan te leggen. Niets. Het wordt 11,7km lopen naar de wal en dan nog verder naar het dichtstbijzijnde dorp

Laatst kwam ik Egbert Bakker nog tegen in Noordpolderzijl, een van de laatste beheerders van Rottumerplaat.

Direct op de hoogte gebracht worden als er een nieuw bericht gepost is? Vul dan je naam en e-mailadres in bij Niks Missen.